In aansluiting op de symbolieke, de blauwe graden kwam het “Grand Orient de France” in 1786 met de Rite Français of Rite Moderne. Deze Rite bestaat uit een viertal “orden” of “graden” die nu in Nederland onder het ‘Hoofdkapittel der Hoge Graden’ vallen.
Deze historische graden zijn:
- Uitverkoren Meester (Elu)
- Ridder van Sint Andries
- Ridder van de Degen of Ridder van het Oosten
- Deze graden worden in het begin van het inwijdingsritueel zonder veel ceremonieel bij communicatie aan de kandidaat verleend gevolgd door de ceremoniële inwijding tot Soeverein Prins van het Rozenkruis
De Hoge Graden ontstonden in Nederland al in de 18de eeuw, de vernieuwde Nederlandse oorsprong is van 1803. De Haarlemse Loge Vicit Vim Virtus hetgeen betekent “Deugd overwint geweld” werd geconstitueerd in 1788. De datum van initiatie van het Kapittel Vicit Vim Virtus was 3 juni 1805 en wordt gezien als een natuurlijke aanvulling op de blauwe graden.
Het ritueel van de Orde van de Hoge Graden is aangrijpend. Het laat een onvergetelijke en intense indruk achter. Het is een universeel verheven spel, waarin eenieder zijn persoonlijke beleving kan vinden. Daarin ligt ook de kracht van deze graad, die direct aansluit aan de meestergraad van de vrijmetselarij en – naar vaste overtuiging van velen ook de afsluiting en volmaking is van deze graad. Hoewel de enige graad, laat de herbeleving van deze inwijding steeds weer nieuwe aspecten zien in de zoektocht naar het woord dat met Hiram Habif verloren is gegaan.